เธอเคยได้ยินใช่ไหมว่าที่หนึ่งถ้าเราไปถึง จะมีทุกอย่าง
และเคยได้ยินใช่ไหมว่ามีรถไฟที่พาไปถึงปลา ยทาง
และคงได้ยินมาบ้างเรื่องตั๋วเดินทางไปสู่ค วามรัก
ที่มันอาจหาได้ไม่ยาก แต่มันลำบากเมื่อตอนเดินทาง
โย่ๆ เออ และนี่คือบทเพลงที่บรรเลงความหว้าเหว่ ก็คือ
This song a sing a song
อะหว้าเหว่ ดังๆ ใครต่อใครมาเจออะหว้าเหว่ มาฟัง
This song a sing a song อะหว้าเหว่ ฟ้างฟัง
นั่นคือเพลงๆนั้นที่เธอกับฉันเคยฟังด้วยกั น
บนทางที่ไปทะเลวันนั้น ฉันยังจำได้เหมือนในความฝัน
ที่บางคืนที่ฉันตื่นมานอนน้ำตา แค่ฝันร้าย
และคิดว่าเธอจะตื่นขึ้นมาได้เห็นได้ปลอบใจ แต่ไม่มีเลย
เธอจากฉันไป และนี่คือฝันร้ายที่ฉันยังคงติดตา
เหม่อมองดูทางรถไฟ ไม่มีใครไปแล้วกลับมา
คิดถึงใครที่ทิ้งไป แล้วไม่มีวันจะย้อนมา
หากฉันได้ไปกับรถไฟ ฉันคงจะไม่กลับมา
อยากไปกับรถไฟ แล้วคงไม่มีวันกลับมา
หา.. ใจคนเราไม่อาจลืมเลือนได้เช่นใด
แล้วก็ หัวใจคนไม่อยากเปลี่ยนแปลงไปเช่นนั้น
เรื่องที่ฉันตั้งใจจะลืมเธอไปสักคน เมื่อหลุดพ้น
ก็ทำใจลืมเธอได้ยาก ก็ไม่รู้ว่าเป็นเพราะอะไร
ใครบอกว่าทำใจมันต้องใช้เวลา เมื่อนานมาแล้วฉันรักเธอยังไง
แต่วันนี้เธอไปยังรักไม่มีสร่างซา ก็มันเป็นเพลงของใครไม่รู้
วันนี้ฉันเปิดดูไปเจอว่าแผ่นเสียง
ที่บอกว่าเป็นเพลงบนทางเดินเคียง
แต่วันนี้มีเพียง ฉันที่จำได้ ก็ไม่รู้ว่าจะลืมไปหรือยัง
ไม่รู้แม้กระทั่งเธอว่าไปอยู่ไหน
จะสบายดีหรือทุกข์ทนเจียนตาย
จะมีใครต่อใครปลอบใจหรือคอยยินดี
นี่คือความเสียใจที่ยังยืนยง
ในความลุ่มหลงที่ยังยืนนาน
เธอทำให้ฝันถึงวันเมื่อวาน
แล้วตื่นมา...ร้องไห้อยู่คนเดียว
นั่งมองดูทางรถไฟ ไม่มีใครไปแล้วกลับมา
คิดถึงใครที่ทิ้งไป แล้วไม่มีวันจะย้อนมา
(ไม่มีวันย้อนกลับมา)
หากฉันได้ไปกับรถไฟ ฉันคงจะไม่กลับมา
อยากไปกับรถไฟ แล้วคงไม่มีวันจะย้อนมา
ฉันนอนบนเตียงที่เธอเคยนอน และยังกอดหมอนที่เธอเคยหนุน
ฉันฝันว่ามันยังคงอบอุ่น ด้วยรักของเธอไม่มีเปลี่ยนไป
ฉันเคยพากเพียรเขียนซึ่งเพลงรัก ด้วยหวังว่าเธอจะมาสนใจ
แต่จนวันนี้ ณ เพลงรถไฟ
เธอไม่เคยจดจำ หรือเพราะว่ารักเธอ
ไปหรือเปล่า ฉันรักรักเธอเกินไปหรือเปล่า
หรือฉัน คิดถึง ไปหรือเปล่า
ฉันคิดคิดถึงเธอไปหรือเปล่า
